ارائه الگو برای توسعه مراکز علمی کاربردی جمعیت هلال‌احمر با رویکرد مدل‌سازی معادلات ساختاری

مقدمه: مؤسسه و مراکز علمی‌کاربردی هلال‌احمر برای آمادگی در مواجهه با عدم‌ قطعیت‌های تأثیرگذار در زمینه‌حوادث‌ و سوانح کشور، باید الگویی برای توسعه سرلوحه خود قرار‌دهند از این‌رو هدف این مقاله ارائه‌ الگوی ‌توسعه آنها می‌باشد. روش: پژوهش حاضر آمیخته، توصیفی‌‌وکاربردی است. در بخش‌کیفی پژوهش (بخش اول)، 24نفر از نخبگان‌علمی‌‌کاربردی و آینده‌نگاری و توسعه ‌آموزش‌ عالی به روش نمونه‌گیری ‌هدفمند انتخاب ‌شدند و با آن‏ها مصاحبه شد، الگوی اولیه توسعه از مصاحبه‌ها حاصل شد. ابزار پرسشنامه با 84 گویه برای اعتبارسنجی الگو تهیه شد. آلفای کرونباخ تمامی مؤلفه‌ها بالاتر از 7/0 شد که بیانگر هماهنگی‌ درونی گویه‌ها و پایایی قابل‌قبول پرسشنامه بود. جامعه‌آماری بخش ‌کمی‌ پژوهش (بخش دوم) 2071 نفر بود که 325 نفر بر اساس جدول مورگان و به ‌وسیله نمونه گیری تصادفی طبقه‌ای از میان رؤسای ‌مراکز علمی ‌کاربردی هلال‌احمر استان‌ها (به نسبت مدرسان هر مرکز)، مدیران‌ گروه و اعضای ‌هیأت‌ علمی و اساتید مدعو مؤسسه انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده ها با رویکرد تحلیل عاملی تأییدی با کاربرد نرم افزار لیزرل انجام گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان‌داد که بار عاملی استاندارد برای سنجش قدرت رابطه بین عامل‏های، آموزش ‌و ‌پژوهش‌ کاربردی، اشتغال ‌و کارآفرینی، برنامه‌ریزی با رویکرد آینده‌نگاری، آمایش‌ سرزمین، مالی و بودجه و نیز تناسب زیرساخت‌ها، با گویه‌ها در تمامی موارد بزرگ‌تر از 3/0 بود و آماره t نیز در سطح اطمینان 5 درصد مقداری بزرگ‌تر از 96/1 بود. نتیجه‌گیری: به منظور ارائه الگویی بهینه برای توسعه مؤسسه و مراکز جمعیت هلال‌احمر ضروریست شش مؤلفه آموزش و پژوهش کاربردی، اشتغال و کارآفرینی، برنامه‏ریزی با رویکرد آینده‌نگاری، آمایش سرزمین، بحث مالی و بودجه و تناسب زیرساخت‌های توسعه نسبت به سایر مؤلفه‌ها در اولویت قرار گیرند.